-
1 pocz|ąć2
pf (pocznę, poczęła, poczęli) książk. Ⅰ vt 1. conceive [dziecko]- od chwili poczęcia from the moment of conception2. przen. obyczaj poczęty z polskiej tradycji a custom having its origins in Polish tradition Ⅱ vi (zrobić) cóż teraz poczniemy? what shall we do now?- co mam z tobą począć? what am I supposed to do with you?- co ja bym bez ciebie począł? what would I do without you?- co mają począć ci, którzy wszystko stracili? what are the people who lost everything supposed to do?- nie wiedział, co ze sobą począć he didn’t know what to do with himselfⅢ począć się — poczynać się [dziecko] to be conceivedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pocz|ąć2
-
2 pocz|ąć1
pf — pocz|ynać1 impf (pocznę, poczęła, poczęli — poczynam) książk. Ⅰ vi (zacząć) to begin- począć coś robić to begin to do sth- począł padać deszcz it began to rain- począwszy od środy starting Wednesday- ustawa wchodzi w życie począwszy od następnego miesiąca the law comes into force from next month- wielu filozofów, od Platona począwszy a. poczynając many philosophers, from Plato onwards- wszystko, począwszy a. poczynając od spinaczy, na lodówkach kończąc everything from paper clips to refrigerators- różne zwierzęta, począwszy a. poczynając od ślimaków, przez myszy i węże aż po koty different creatures from snails, mice, and snakes, to catsⅡ począć się — poczynać się to begin- poczynał się dzień day was beginning to break- po południu poczęło się chmurzyć in the afternoon clouds began to gatherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pocz|ąć1
-
3 dziecko
- dzieci* * *n.pl. - eci Gen. - eci Ins. - ećmi child; dzieci children; dziecko szczęścia the lucky one; cudowne dziecko child prodigy; od dziecka since childhood; przecież on nie jest dzieckiem but he's not a child; zrobić komuś dziecko pot. knock sb up, get l. make sb pregnant; począć l. spłodzić dziecko conceive a child; dziecko niedorozwinięte retarded child; adoptować dziecko adopt a child; dziecko przyszło na świat child was born; urodzić zdrowe dziecko give birth to a healthy baby; dziecko legalne prawn. legitimate child, child born in wedlock; dziecko pozamałżeńskie prawn. illegitimate child, child born out of wedlock; dom dziecka orphanage; wyrodne dziecko wayward child; dziecko ulicy street urchin, guttersnipe, street child; jesteś jeszcze jak dziecko you're still like a child; cieszyła się jak dziecko she was as happy as a king; wylać dziecko z kąpielą throw the baby away l. out with the bath-water; dziecko! my dear!; dzieci i ryby głosu nie mają children should be seen, not heard; małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot small chidren – small problems, big children – big problems.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziecko
См. также в других словарях:
począć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poczynać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczynać się – począć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} w stylu książkowym: zaczynać się, rozpoczynać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieje miasta poczynają się w starożytności. Ludzie poczęli się upominać o swoje prawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… … Słownik języka polskiego
poczęcie — ↨ poczęcie się n I rzecz. od począć (się) … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
poczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poczynaćam, poczynaća, poczynaćają, poczynaćany {{/stl 8}}– począć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, poczynaćcznę, poczynaćcznie, poczynaćcznij, poczynaćczął, poczynaćczęli, poczynaćczęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
